Pergerakan Negritude Dan Pan-Afrika

Negritude merupakan sebuah pergerakan yang di asaskan pada tahun 1934 di Paris, Perancis oleh tiga orang pelajar. Kisah bermula apabila Leopold Sedar Senghor, Leon Damas dan Aime Cesaire menubuhkan jurnal yang berjudul L’Etudient Noir. Perkataan Negritude telah wujud buat pertama kalinya di dalam jurnal ini. Menurut Syilvia Washington (1973), L’Etudient Noir telah ditujukan kepada semua masyarakat berkulit hitam dan boleh dilihat pada petikan berikut:

              “If the two reviews had know the same influences they differed nevertheless on several points. L’Etudient Noir asserted the priority as well as the primacy of the cultural reality.”

            Menurut Syilvia Washington (1973) lagi, kewujudan idea Negritude ini juga berdasarkan perasaan terbuang dan rasa terasing beberapa orang pelajar di Perancis yang berasal dari negara Afrika mahupun Pan-Afrika. Mereka ini terdiri daripada bangsa asal Afrika dan Pan-Afrika. Kehidupan mereka tidak tenang kerana seringkali dijadikan alat diskriminasi oleh masyarakat berkulit putih. Oleh itu, mereka bangkit untuk menuntut keadilan terhadap bangsa mereka yang selama ini dipandang hina dan rendah.

            Situasi di atas juga dapat dilihat melalui kata-kata yang disampaikan oleh Thomas Hodgkin yang telah dipetik oleh R.N.Egudu (1978)  di mana beliau percaya bahawa orang Negro di dunia ini membawa nilai yang tertentu dan tuntutan nilai ini adalah disebabkan oleh emansipasi Negro yang dibentuk melalui diskriminasi bangsa dan penganiayaan yang dikenakan terhadap mereka.

                Menggunakan ideologi Negritude, golongan ini menggerakkan satu pergerakan yang di bentuk untuk mewakili suara orang berkulit hitam bagi memperjuangkan hak mereka yang sebenar. Medium kesusasteraan digunakan untuk menyampaikan ideologi ini di mana elemen-elemen Negritude dimasukkan ke dalam karya kesusasteraan. Pergerakan yang kompleks ini mengutuk kolonialisme dan menolak dominasi barat dan mempromosikan penerimaan diri sebagai manusia berkulit hitam serta kesedaran pada setiap orang berkulit hitam yang sebenarnya mereka milik kepada bangsa berkulit hitam serta tidak keseorangan. Selain itu, mereka juga cuba mengekang proses asimilasi yang dikenakan ke atas mereka oleh penjajah Barat.

Simbolik kepada Negritude.

            Proses asimilasi yang dimaksudkan ialah lebih kepada penghapusan identiti bangsa masyarakat Afrika itu sendiri. Oleh sebab itu, menurut R.N. Egudu (1978) beliau menyatakan bahawa Senghor telah meluaskan definisi Negritude. Salah satunya ialah, doktrinisasi indentiti. Melalui doktrinisasi ini, bangsa Afrika akan mempunyai identiti yang kukuh dan tidak mudah terpengaruh dengan ideologi yang dibawa barat kerana apabila mereka mula mengenal identiti bangsa maka semangat sayangkan bangsa akan terus subur di hati mereka.

            Masyarakat Afrika misalnya mempunyai kepercayaan mereka yang tersendiri berbeza dengan masyarakat di tempat lain. Contoh yang boleh dilihat ialah kepercayaan mengenai kematian. R.N. Egudu (1978)  berkata bahawa idea berkenaan kematian tidaklah dikaitkan dengan sesuatu yang seram. Mereka percaya bahawa nenek moyang yang sudah meninggalkan merupakan penjaga kepada ketatasusilaan mereka di mana nenek moyang akan menjadi penunjuk arah dan pelindung. Perkara ini menunjukkan sebuah bangsa yang kaya dengan kepercayaan yang tersendiri dan perkara ini yang cuba ditonjolkan oleh Senghor dan rakan-rakannya.

            Menurut R.N. Egudu (1978)  lagi, pemuisi yang mahu menulis berkaitan Afrika perlulah menunjukkan puisi yang mengandungi sesuatu yang kaya dan bernilai dalam kebudayaan dan alam sekitarnya. Perkara ini membantu dalam mewujudkan dan menunjukkan kepada dunia serta masyarakat Afrika itu sendiri bahawa nilai kemanusiaan dan budaya mereka sememangnya wujud dan tidak seperti yang diperkatakan oleh Barat. Secara keseluruhannya, konsep dan pergerakan Negritude ini adalah untuk menaikkan semangat bangsa.